Ντίνος Χριστιανόπουλος - Ενός Λεπτού Σιγή
Εσείς που βρήκατε τον άνθρωπό σας
κι έχετε ένα χέρι να σας σφίγγει τρυφερά,
έναν ώμο ν' ακουμπάτε την πίκρα σας,
ένα κορμί να υπερασπίζει την έξαψή σας,
κοκκινίσατε άραγε για την τόση ευτυχία σας,
έστω και μια φορά;
είπατε να κρατήσετε ενός λεπτού σιγή
για τους απεγνωσμένους;
Να με συγχωρέσεις αλλά το να ζουν την ευτυχία τους είναι προτιμότερο που του ενός λεπτού σιγής! Απλά για να βλέπουμε οι απεγνωσμένοι πως υπάρχει ελπίδα!
ΑπάντησηΔιαγραφήπως πέρασες χθες; :P
Πολύ ωραίο ποιήμα.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ap.: de diafwnw, alla mou thymizei poso entoni itan i monaxia mou otan evlepa pitsirikas zevgaria erwtevmena kai ta synafi
ΑπάντησηΔιαγραφήxthes hsyxa,tha to giortasw anadromika ;))
@kyknos : symfwnw.... twra pou se eida thymithika pws tous kyknous pou evala s ena post, toys katharisan... ti larisa mou gamw...
A, δεν θέλω απαισιοδοξίες!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήkatholou apaisiodoxos, apla antidrastikos :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμείς άραγε όταν είμαστε-αν ερωτευμένοι τι πράξαμε?
ΑπάντησηΔιαγραφή@george: exartatai tin periodo, foititis epairna lathos leoforeio, sto nosokomeio empaina se lathos pteryga kai xexnousa pou parkara.tipota perissotero antilipto... :))
ΑπάντησηΔιαγραφή