Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2009

Let's talk about sex etc...


sex like :
1.Φαινόμενο του θερμοκηπίου: (παρορμητικό σεξ )ο πάγος ανάμεσα στους 2 σπάζει υπερβολικά γρηγορα και το θερμόμετρο ανεβαίνει με απρόβλεπτες για το μέλλον της σχέσης συνέπειες.
2.Δοκιμαστής κρασιών: έχει γνώμη για όλους, γιατί τους έχει δοκιμάσει
3.Δελτίο των 6 : περιλαμβάνει τα πάντα, αλλα τελειώνει σε 5' με υπόσχεση για καλυτερη επανάληψη
4.Μονιμοποίηση δημόσιου υπαλλήλου: η αρχή της οκνηρίας με πτώση της απόδοσης.Πας στο κρεβάτι με το ζόρι
5.Πολυεθνική: ακόρεστος, θες να κατακτήσεις ολες τις πιάτσες
6.Κυβέρνηση Μητσοτάκη : σ αρέσουν λαϊκοί τύποι και πέφτουν κ ψιλές εώς και ξύλο στο κρεβάτι
7.Ντόρα : κοιμάσαι μαζί του με την ελπίδα να γίνεις ο πρώτος, αλλά μένεις πάντα δεύτερος
8.Κυβέρνηση Παπανδρέου : σ έριξε στο κρεβάτι με τα ωραία λόγια, μετά από απογοήτευση από τον πρώην.Πιο ζωηρός στο κρεβάτι, αλλά θα φερθεί το ίδιο άσχημα
9.Κυβέρνηση Καραμανλή : πηδιέσαι μόνο κ μόνο για να λες ότι έχεις σχέση.Το απόλυτο τέλμα
10.ΚΚΕ : τον γουστάρεις, αλλά ντύνεται και σκέφτεται σαν εβδομηντάρης
11.ΣΥΡΙΖΑ : καλός στα λόγια αλλά δε σε ικανοποιεί. Ίσως σε βάλει να πλακωθείς με τους δικούς σου, αλλά δε θα χει μέρος να σε βολέψει
12.Εκκλησία της Ελλάδος : πήδημα με τον κλασσικό τρόπο και μόνο για τεκνοποίηση.Αφού βρεθείς με 7 κουτσούβελα, αντε να τον μαζέψεις από τις παρτουζες
13.ταχυδακτυλουργός : αφού γαμήσει, εξαφανίζεται στο λεπτο
14.Βόρεια Κορέα : Είσαι μια σταλιά, δεν έχεις να φας και νομίζεις ότι μπορείς να γαμήσεις τον κόσμο όλο επειδή διαθέτεις εργαλείο μεγάλου βεληνεκούς
15.Δρομολόγιο του ΟΣΕ : αργό και καμιά φορά με αναίτιες καθυστερήσεις.Κοιτάς συνεχεια το ρολόι για να μη χάσεις το επόμενο ραντεβού
16.Πλειοδοτικός διαγωνισμός : εχεις 15 στο περίμενε μέχρι ν αποφασίσεις ποιος σου κάνει
17.Ηλιακή τροχιά :περιλαμβάνει συνεύρεση με σταθερό κύκλο ανθρώπων με σταθερη αλληλουχία
18.Κομήτης: μετά το πήδημα εξαφανίζεσαι για καιρό, αλλά πάντα επιστρέφεις
19.Μαύρη τρύπα : ρουφάς ό,τι βρεθεί στο δρόμο σου
20.Κόκκινος γίγαντας : ό,τι έλκεις το καταστρέφεις
21.Πινατούμπο : χύνεις μια φορά στο τόσο, αλλά όταν το κάνεις γίνεται πανικός
22.Γκίζα : αξιοθαύμαστο το μέγεθος, αλλά η χρήση άγνωστη σε όλους
23.Όαση : περνάς όμορφα λόγω παρατεταμένης στέρησης, αλλά ποτέ δε μένεις για πάντα
24.Το Βήμα: είσαι τόσο πολυάσχολος που το κάνεις μονο τα Σ/κα
25.Εφημερεύον νοσοκoμείο: είσαι σε διαρκή εγρήγορση και ετοιμότητα για άμεση ανταπόκριση στην ανάγκη του άλλου
26.Amanita phaloides: όμορφος, απολαυστικός, αλλά καταστρέφεις τη υγεία του άλλου
27.Τράκα : δεν θες δικό σου, τη βρίσκεις να μοιράζεσαι γκόμενους άλλων
28.Εφορία: σου φαίνεται λίγο αυτό που παίρνεις και επιδίδεσαι σε μια σειρά ελέγχων αποδείξεων, πορτοφολιών κλπ.
29.καρέτα-καρέτα¨: δεν πειράζει κανέναν, αθλητικός, σκληρός τύπος, γυρνάει πάντα σπίτι.Επιβάλλεται να τον προστατεύεις
30.Στεγαστικό δάνειο : αποκτάς αμέσως ο τέλειο, αλλά το πληρώνεις μια ζωή

Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2009

...Κι η γης τον ετρομάζει...


Εν αρχή ήν η λίμνη.Μετά ο Όλυμπος μάλωσε με τον Κίσσαβο και να σου γίνεται κι ο σεισμος και φεύγουν τα νερά στη θάλασσα.Και η λίμνη γίνεται πεδιάδα και ενθύμιό της αφήνει ένα ποταμό.Και εκεί που ήταν οι εκβολές έμεινε ένας σωρός μπάζα, που χρόνο με το χρόνο πέτρωσαν και διαβρωθηκαν και γιναν τα Μετέωρα.Και στη μέση της λίμνης η Λάρισα, με κατοίκους που λάτρευαν την καλοζωϊα και τα πολλά άλογα, όπως ακριβώς και σήμερα.Και στο χώρισμα τα Τέμπη.Τόσο άβολα, που ούτε ο Λεωνίδας δεν τα προτίμησε για να σταματήσει τους Πέρσες.Τα προτίμησε όμως ο Καραμανλής.Κι έφτιαξε την τότε εθνική οδό ,ώστε να μπορει η Ρένα Βλαχοπουλου να γυρνα από τη Θεσ/νίκη οδικώς στις ελληνικές ταινίες της εποχής.Και τα Τέμπη γίναν κόμβος.Και οι κόμβοι βγάζουν φράγκα.Και το κράτος βάζει διόδια.Η Εκκλησία όμως δε μπορεί να βαλει διόδια.Και είχαν περάσει ανεπιστρεπτί οι εποχές που πιάναν τις ερημιές.Πλέον έπιανε πιο πιασάρικες περιοχές.Και εγένετο θαύμα!!! Ενεφανήσθη η Αγία Παρασκευή να κόβει βολτες βραδυάτικα στα τότε έργα του ΟΣΕ, σαν τον Σουφλια στην Εγνατία.Αμέσως έγινε το εκκλησάκι και το νερό της πηγής εκτός από χωνευτικό έγινε και θαυματουργό.Και ρίχτου και μια κρεμαστή γέφυρα να ενώνει τα παραμάγαζα με τα κιούπια, τα κομποσχοίνια και τα σταφύλια με το κυρίως κατάστημα.Δυστυχώς η θεία πρόνοια είχε ένα εγγενές ελάττωμα: δε μπορούσε να επεκταθεί στην απέναντι όχθη. Όχι ότι χρειαζόταν βέβαια, καθώς η σταθερότητα των κερδών δεν απαιτούσε επιπλέον θεϊκές παρεμβάσεις.Κι έτσι ο δρόμος έγινε σφαγείο, κατά πρώτον για τους οδηγούς, κατά δεύτερον για τους μουτζαχεντίν της Λάρισας κάπου γυρω στο 1992 που έριζαν για τη διαδοχή ενός μακαριστού γκομενιάρη μητροπολίτη, που όλως τυχαιως διαχειριζόταν τα έσοδα των τεμπών.
Όπου τροχαίο κι εκκλησάκι, ώσπου ο δρόμος άρχισε να θυμίζει επίμηκες νεκροταφείο.Και μετά η ΠΑΘΕ, που κατά τον κλασσικό ελληνικό τρόπο ξεκίνησε από τα ευκολότερα σημεία, ώστε να φτάνεις γρηγορότερα στο 3ωρο μποτιλιάρισμα των Τεμπών κάτι Παρασκευές και Κυριακες καλοκαιριού, όταν ο κώλος των Λαρισαίων επιθυμει μεσούντος του καυσωνα θαλασσινό νερό.
Και μετά εγένετο η σήραγγα, προς απογοήτευση ορισμένων,αλλα πάλι με το γνήσιο ελληνικό τρόπο και με τη μοίρα του γεφυριού της Άρτας, μόνο που το θύμα ήταν ο πρωτομάστορας και μάλιστα δις.Και κάηκαν και τα εκατέρωθεν προς μελλοντική αξιοποιηση κι ας κρατούσαν και κανένα βραχάκι στη θέση του.
Σκιώδης υπουργός περιβάλλοντος ο Κυριάκος Μητσοτάκης, από ημερων...

Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2009

O εργολάβος με τα σπίρτα


Πέρασε πάλι ο μήνας κι ανέβηκα στον κ.Γιώργο ,το σπιτονοικοκύρη να δώσω το νοίκι, με τύψεις περισσές που το άργησα 10 ολοκληρες μέρες.Γιατί 200 ευρουδάκια το μήνα είναι μια ανάσα για ένα αθρωπάκο με 13000 εισόδημα το χρόνο και 3 παιδιά.Και μια κατασκευαστική.Και 2 μαγαζιά.Και 2 BMV.Και ένα εξοχικό.Που καίει ξύλα στο τζάκι για να ζεσταθεί.Στολισμένο με ευτελή υλικά από το τζάμπο, αλλα τοποθετημένα με αγάπη και γούστο,σε αρμονια με τον αυθεντικό Λύτρα παραδιπλα.Με 3 παιδιά ξεπαγιασμένα από το 10ήμερο στα Καλάβρυτα.Αχ, η φτώχια θέλει καλοπέραση, αλλά οι ατυχίες διαδέχονται η μία την άλλη.Μια τοξική κουτσουλιά έπεσε τις προάλλες στο αυτοκίνητο κι έχασε 100 ευρώ από την αξία του.Με άλλες 1500 η αξία του θα μηδενιστεί.Η σύζυγος, γυναίκα σεμνή.Και οικονόμα.Κάθε Κυριακή έρχεται ο πατήρ Αναστάσιος για εξομολόγηση.Το audi coupe του πατρός παραμένει παρκαρισμένο για ώρες , κατά την κατάθεση ψυχής.
Νιώθω τύψεις.Χάρηκα είναι η αλήθεια που μου κόπηκε ένα χρονοεπίδομα από το μισθό.Θα μπορέσει το κράτος να βοηθήσει φτωχούς, όπως τον κ. Γιώργο.Κι αργότερα τα παιδάκια του.Να πάρουν όταν θα σπουδάζουν αυτό το 1500 άρι επίδομα.Θα προτείνω κι αύξηση στο νοίκι.Θα του πλένω και το αυτοκίνητο.Και κάθε φορά που θα αρρωσταίνει και θα τον εξετάζω, θα του δίνω και λεφτά.Κουράγιο κ. Γιώργο, για όλους έχει ο θεός.Και ο εφοριακός...

Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009

Της χαμένης κόρης


Μαρίκα με τον Κυριακο γιο και με τη μια σου κόρη,
τη Ντόρα την κακάσχημη την ξενοσπουδαγμένη,
την είχες δώδεκα χρονώ κι ήλιος (πράσινος) δε σου την είδε!
Στα σκοτεινά την έλουζε, στ' άφεγγα τη χτενίζει,
στ' άστρι και τον αυγερινό διέπλεκε τα μαλλιά της.
Βουλευταράδες ήρθανε από τη Δραπετσώνα,
να πάρουνε την Ντόραμπακ για αρχηγό στο κόμμα.
Η μάνα της δεν ήθελε κι ο Κωσταντίνος θέλει.
«Μαρίκα μου, κι ας τη δώσομε τη Ντόρα μας στο κόμμα,
στο κόμμα κει που περπατώ, στο κόμμα που πηγαίνω,
αν πάμ' εμείς στην εξουσία, ξένοι να μην περνούμε.
- Φρόνιμος είσαι, Κωσταντή, μ' άσκημα απιλογήθης.
Κι αν έρθουν Κώστα εκλογές, κι α μόρτει αποστασία
κι αν τύχει πίκρα γή χαρά, ποιος πάει να μου τη φέρει;
- Βάλλω την SIEMENS μου κριτή και τους δεξιούς μαρτύρους,
αν τύχει κι έρτει σαμαράς, αν τύχει κι έρτει αποστασία,
αν τύχει πίκρα γή χαρά, εγώ να σου τη φέρω».
~
Και σαν την ξαποστείλανε την Ντόρα τους στο κόμμα,
κι εμπήκε χρόνος δίσεχτος και μήνες οργισμένοι
κι έπεσε το σαμαρικό, κι οι βουλευτες την κάναν,
βρέθηκε η Μαρίκα μοναχή σαν καλαμιά στον κάμπο.
Στα εκλογικά τμήματα έκλαιγε, σ' όλα μοιρολογιόταν,
στου Κωσταντίνου το πλευρό ανέσπα τα μαλλιά της.
«Ανάθεμά σε, Κωσταντή, και μυριανάθεμά σε,
οπού μου την ξαπόστειλες τη Ντόρα μας στο κόμμα!
το τάξιμο που μου 'ταξες, πότε θα μου το κάμεις;
Τη siemens έβαλες κριτή και τους δεξιούς μαρτύρους,
αν τύχει κι ερθει ο Σαμαράς, να πας να μου τη φέρεις».
Από το μυριανάθεμα και τη βαριά κατάρα,
η βίλα αναταράχτηκε κι ο Κωσταντής εβγήκε.
Κάνει το σύγνεφο BMW και τ' άστρο τέρμα γκάζι,
και το hands free συντροφιά και πάει να της τη φέρει.
~
Παίρνει τα όρη πίσω του και τη Ρηγίλλης μπρος του.
Βρίσκει την και δηλωσεις έκανε όξου στο μπαλκονάκι.
Από μακριά τη χαιρετά κι από κοντά της λέγει:
«Άιντε, κόρη μου, να φύγομε, στη μάνα σου να πάμε.
- Αλίμονο, πατέρα μου, και τι είναι τούτη η ώρα;
Αν ίσως και δε βγήκε ο Σαμαράς, να στολιστώ και να 'ρθω,
κι αν ο Ψωμιάδης πέθανε, πες μου το, να βάλω μαύρα να 'ρθω.
- Έλα, Ντόραμπακ, στο σπίτι μας, κι ας είσαι όπως και αν είσαι».
- Κοντοζυγώνει την BMW και πίσω την καθίζει.
~
Στη στράτα που διαβαίνανε κανάλια κιλαηδούσαν,
δεν κιλαηδούσαν σαν το Star, μήτε και σαν τον Τράγκα,
μόν' κιλαηδούσαν κι έλεγαν περίεργη ομιλία:
«Ποιος είδε κόρην υποψήφια να σέρνει ο γκαντέμης!
- Άκουσες, Κωσταντίνε μου, τι λένε τα κανάλια;
- Κανάλια είναι κι ας κιλαηδούν, κανάλια είναι κι ας λένε».
Και παρεκεί που πάγαιναν κι άλλα κανάλια λένε:
«Δεν είναι κρίμα κι άδικο, παράξενο μεγάλο,
να περπατούν γκαντέμηδες μαζί με ηττημένους!
- Άκουσες, Κωσταντίνε μου, τι λένε τα πουλάκια;
πως περπατούν γκαντέμηδες μαζί με ηττημένους.
- Νοέμβρης είναι και λαλούν , στο κεντρικό δελτίο.
- Φοβούμαι πατερούλη μου, και γκαντεμιές μυρίζεις.
- Εχτές βραδίς επήγαμε πέρα μες στο Λουτράκι,
κι έχασε αυτή η μάνα σου, δυο σπίτια στη ρουλέτα».
Και παρεμπρός που πήγανε, κι άλλα κανάλια λένε:
«Για ιδές θάμα κι αντίθαμα που γίνεται στον κόσμο,
τέτοια χαμένη λυγερή να σέρνει ο αποστάτης!»
Τ' άκουσε πάλι η Ντόραμπακ κι εράγισε η καρδιά της.
«Άκουσες, πατερούλη μου, τι λένε τα κανάλια;
- Άφησε Ντόρα κόρη μου κι ό,τι κι α θέλ' ας λέγουν.
- Πες μου, πού είναι οι φίλοι σου, πού είν' οι μηχανισμοί σου,
και οι δολοπλοκίες σου και το δαχτυλιδάκι;
- Έχω καιρό π' αρρώστησα κι ο δόλος μου έχει πέσει».
~
Αυτού σιμά, αυτού κοντά στο σπίτι τους πρoφτάνoυν.
Βαριά χτυπά τ' αμάξι του κι απ' εμπροστά της χάθη.
Κι ακούει το MEGA και βροντά, το ALTER και βοΐζει.
Κινάει και πάει η Ντόραμπακ στο σπίτι της μοναχή.
Βλέπει τους οπαδούς χλωμούς, τα δέντρα μαραμένα
βλέπει τον Σπηλιωτόπουλο ξερό, το Γιακουμάτο μαύρο,
βλέπει μπροστά στην πόρτα της σαμάρια αφημένα.
Βρίσκει την πόρτα σφαλιστή και τα κλειδιά παρμένα,
και τα σπιτοπαράθυρα σφιχτά μανταλωμένα.
Κτυπά την πόρτα δυνατά, τα παραθύρια τρίζουν.
«Αν είσαι φίλος διάβαινε, κι αν είσαι εχτρός μου φύγε,
κι αν είσαι ο Παλιοσαμαράς, άλλα παιδιά υποψήφια δεν έχω,
κι η δόλια η Ντορουλα μου λείπει μακριά στα κόμμα.
- Σήκω, μανούλα μου, άνοιξε, σήκω, γλυκιά μου μάνα.
- Ποιος είν' αυτός που μου χτυπάει και με φωνάζει μάνα;
- Άνοιξε, μάνα μου, άνοιξε κι εγώ είμαι η θοδώρα».
~
Κατέβηκε, αγκαλιάστηκαν και κλάφτηκαν κι οι δύο...
~

Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009

Ένα μύθο θα σας πω...



Το κακό ξεκίνησε κάπου μετά το 1204. Ήταν τότε που ο αετός έπαθε αγκύλωση κοιτάζοντας συνεχώς κι αδιαλείπτως προς ανατολάς. Από ιδρύσεως της Πόλεως δλδ. Τότε που ο πισινός του αυτοκράτορα έβγαζε κάλους πάνω στ άλογο πέρα δώθε στα ανατολικά σύνορα. Και είδε κι απόειδε που έκανε την Εγνατία παλάτι -ιππόδρομος και μάζεψε τα ιμάτιά του για να κάνει νέα πρωτεύουσα. Γιατί εδώ που τα λέμε, η Ρώμη είχε γίνει σαν την Αθήνα, μες στο κάρο και τη σκόνη και την οχλαγωγία.
Αλλά ήρθε η ώρα που ο αετός με το ραιβόκρανο την πάτησε. Και τον έφαγε από πίσω, από ένα σταυραετό που πήγαινε να κυνηγήσει στα Ιεροσόλυμα. Και δεν έμεινε φτερούγα όρθια. Κακήν κακώς τα μάζεψε ο αετός και πήγε απέναντι να φωλιάσει, στη Νίκαια, όπου συνειδητοποίησε ότι για να τη γλιτώσει, έπρεπε να χει μάτια και στον πισινό, πράγμα αδύνατο. Τότε επήλθε η κλωνοποίηση κι ο αετός απέκτησε και δεύτερο κεφάλι για να κοιτά και προς τη δύση. Είναι η στιγμή που γενιούνται οι χαμένες φωλιές, τα αλύτρωτα αβγά και το έθνος των χριστιανών (των ορθών, όχι των fake).
Aπό καταβολής Ρώμης ο κόσμος θεωρούνταν ρωμαϊκός, μέχρι εκεί που έφτανε το αετήσιο μάτι και κάθε εδαφική συρρίκνωση απαιτούσε αποκατάσταση. Στη συνέχεια, η παρουσία του ενός Θεού νομιμοποίσε την παρουσία του ενός πρώτου στην παγκόσμια τάξη αυτοκράτορα, ως εγγυητή της προστασίας των πιστών επί της γης. Κολτσίδα κι ο Πατριάρχης να μοιράζει άγιο πνεύμα σε άλλοτε άλλες δόσεις. Η παρέκλιση από την πίστη λυνόταν με αετήσια παρέμβαση από το επίσημο κράτος. Ο πατριάρχης καταδίκαζε, ο αετός ορμούσε. Αυτό το κράτος διεκδικούσε και προνομιακή μεταχείρηση, όσον αφορά τη θεία πρόνοια, καθώς ήταν το πρώτο που πίστεψε και είχε την πατέντα. Και, μιας και τότε τα εξοπλιστικά προγράμματα ήταν εξίσου πανάκριβα, ορμούσε η Παναγία κι ο Άγιος Δημήτριος στα τείχη και σώζαν την κατάσταση (μην κοιτάς το 1430, τότε ο Άγιος έκλεινε, οι παπάδες την άνοιγαν την πύλη, δεν άντεξε ο έρμος).
Έλα όμως που ήταν βαθειά νυχτωμένοι και μια νύχτα με ημισέληνο ο ασβός που φώλιαζε παραδίπλα αρπάζει τον αετό από την τραχηλιά κι αλλού παπάς κι αλλού τα ράσα...Και του σπάσαν και τα πόδια, όπως στις επιθετικές κλώσσες και του πήραν και το σπαθί και το σταυρό και τα αυγά, όχι όλα, αλλά αρκετά. Κι πολλά από τα αετόπουλα που έζησαν, γονάτιζαν από την πείνα (τα χε ρημάξει στη νηστεία ο αετός πατήρ) και συνήθιζαν μετά να το κάνουν κάθε Παρασκευή σε χαλάκι ολόμαλλο με 1000000 κόμπους.
Κάπως έτσι την πάτησε το Έθνος. Από υπεροψία, σπατάλη, φορολογική αδικία, απρονοησία, εσωστρέφια. Από αυτό προέκυψε το νεοελληνικό έθνος, όταν η ανατολίτικη οπισθοδρόμηση έφερε Έλληνες και Τούρκους προ αδιεξόδου. Και οι μεν υιοθέτησαν το αρχαιοελληνικό παρελθόν και προέταξαν τη χριστιανική θρησκεία για να απεμπολήσουν το Οθωμανικό παρελθόν, οι δε υιοθέτησαν το τουρκικό παρελθόν και την εκκοσμίκευση για τον ίδιο λόγο. Ως πιστοποιητικό γνησιότητας καταγωγής θεωρήθηκε η γλώσσα, η παραφθαρμένη ελληνιστική. Ως κριτήριο διαφοροποίησης από τον Τούρκο, η θρησκεία. Το ρουμ μιλέτ ήταν πλέον Έλληνες. Αργότερα μπήκαν κι άλλα κριτήρια, όπως η αποδοχή ή όχι του οικουμενικού πατριάρχη από τους σλαυόφωνους της Μακεδονίας, ώστε να υπάρχουν 2 αδέρφια πχ, από τους οποίους ο ένας να θεωρείται βούλγαρος κι ο άλλος Έλληνας. Ο χριστιανός Αλβανός Έλληνας-αρβανίτης κι ο μουσουλμάνος Τουρκαλβανός.
Έτσι έγινε το μίγμα που σιγά σιγά ομοιογενοποιήθηκε κι απέκτησε ταυτότητα (με τη θρησκεία γραμμένη). Αλλά κράτησε στη νοοτροπία του ατόφιο το παρελθόν. Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, ο Θεός των Ελλήνων, το κράτος που στέργει την Εκκλησία, οι αλύτρωτες πατρίδες και τα συναφή. Αλλά προστέθηκε κι ένα καινούριο: δε φτάνει που μας χρωστούσε η Δύση(1204), μας πήρε και το αρχαιοελληνικό φως. Κι από ιδρύσεως του κράτους τα δάνεια βροχή και δως του κομπίνες και λοβιτούρες, από καταβολής κι αυτές. (απλά τότε, όποιος τ άρπαζε χοντρά, από τύψεις, έκανε και καμιά δωρεά της προκοπής ώστε η λεωφόρος με τις πουτάνες να χει τ όνομά του να τον θυμόμαστε, ν ανάβουμε και κανένα κεράκι). Και να σου κι ολυμπιακοί αγώνες και ντου στην Τουρκιά μετά και παραλίγο να καπνιστούν τα μουστάκια του τότε γιωργάκη του Α, που ακόμα δεν είχε ζεσταθεί ο κώλος του στη νέα καρέκλα ,από το κρύο της Κοπεγχάγης .Και δως του δημοσιονομική επιτήρηση από τους δανειστές. Και μετά από καιρό κι άλλο ντου στην τουρκιά, μια και είχαμε καραβάκια να κλείνουν τα στενά κι ένα ουστ μετά στους βούλγαρους κι ακόμα ένα ντου στην τουρκιά, στον πέρα μαχαλά, όπου τα μαζέψαμε και γυρίσαμε μαζί με το μαχαλά. Κι ευτυχώς να λες που γέμισε έτσι το τσομπανιστάν και γνήσιους και μορφωμένους Έλληνες και κουνήσαμε το μαντήλι στα τουρκάκια απτον εδώ μαχαλά (λίγο νωρίτερα στν Κρήτη, τους κουνήσαν και τις κουμπούρες, τότε που φύγαν οι τουρκοκρητικοί και δεν πήραν τους Μητσοτάκηδες μαζί).Και γέμισε κι η Μακεδονία Έλληνες, γιατί είχε και κάτι περίεργους που όταν φώναζαν το γαιδούρι στη γλώσσα τους, τους μάντρωνε ο χωροφύλακας.
Νέοι ολυμπιακοί αργότερα, όπου και η ανταλλαγή χέρι με χέρι. Δώσαμε τη φλόγα πήραμε το φασισμό. Αλλά μετά τον πολεμήσαμε γιατί μας έβαλε χέρι. Αλλά αυτοί που τον πολέμησαν τους κόπηκε το χέρι. Κι αυτοί που έσκυψαν όταν οι άλλοι έβαλαν χέρι, άπλωσαν χέρι στην εξουσία που άλλαξε χέρι. Και κυβερνούσαν χέρι χέρι με τον βασιλοχέρη. Μαζί με τα μπετά πέσαν και τα φράγκα και πήρε κι ο φτωχός ένα κομάτι ψωμί στο χέρι. Αλλά όχι δεύτερο. Οπότε σου λέει δε θα ξαναψηφίσω δεξιά που να μου κοπεί το χέρι.Και ψηφίζει τον πρόγονο του νυν. Έλα όμως που αποστατεί ο πρόγονος της νυν και γίνεται το μαγαζί θερινό. Είχε και η γειτονιά ταραχές, χάβρα των Ιουδαίων γινόταν. Ένας αστυνόμος δεν υπάρχει ρε παιδιά να επιβάλλει την τάξη??? ....ωχ, υπάρχει. κι άλλος ένας, κι άλλος ένας, ολόκληρα συντάγματα. Α, να και οι συνταγματάρχες!!! τώρα κάθε κατεργάρης στον πάγκο γιατί παραδίπλα είναι ο κρημνός. Κι όλοι από το ορθοπεδικό τμήμα να βάλουμε το γύψο. Και τρέχαν οι γριές να βάλουν γύψο και δεν ακούστηκε κιχ.Μετά έγινε δημοψήφισμα τάχα για να βγει ο γύψος, αλλά η γριά αγκυλώθηκε και τ άφησε γι αργότερα. Εντωμεταξύ, ο βασιλομπόμπιρας έκανε ζαβολιά γιατί λέει δεν άκουγε τον αστυνόμο κι έπαιζε σε ξένες γειτονιές.Κι έτσι το στείλαν στη θεια του την κυρα-Λίζα για να μάθει να φέρεται.
Αλλά βάλαν κι ένα ηλίθιο ενωματάρχη στην Νήσον, γιατί ο παπάς του νησιού πήγε για τρέλες στις Σευχέλες, που έδωσε μια σφαλιάρα στον τούρκον γιατί αυθαδίαζε.Και πλάκωσε το σόι του από τον πάνω μαχαλά κι έγινε της κακομοίρας. Φάγαν σχεδόν το μισό οικόπεδο, πράγμα απαράδεκτο γιατί άλλα συμφώνησαν πριν τη σφαλιάρα. Τότε ξύπνησε η γριά και πάει να πετάξει το γύψο. Τον πετάει και ψάχνει τις αγωνιστικές παντόφλες, αλλά τη μία την ξέχασε στα λουτρά στη Γυάρο. Πετάγεται μονοσάνδαλη με το ένα πόδι αγκυλωμένο και δίνει μια στο συνταγματάρχη στο δόξα πατρί. Τότε αυτός αναφωνει, 'βοήθεια, έναν εθνάρχη θέλω'...
Κι έρχεται ο θείος του νυν που γινε πρόσφατα πρώην και φορτώνει τη γριά στό ΚΤΕΛ για Ευρώπη. Και να σου τα δάνεια και να σου τα πακέτα στον οδηγό και το συνοδηγό του λεωφορείου(όταν κουράζεται ο ένας, οδηγεί ο άλλος, έτσι γίνεται στο κτελ). Αλλά το όχημα πάλιωσε, τα σέρβις δε γίναν σωστά, η έκπτωση στην ευρωπαική βενζίνη κόπηκε και ξέμεινε η γριά στην εθνική να κάνει ωτοστοπ.Και σταματάει και την πήρε ένας ξένος, Μαμούνια ή κάπως έτσι, αλλά την κατέβασε γιατί του είπε ψέματα ότι έχει χρήματα...
Το ανθρώπινο είδος ξεχώρισε γιατί απέκτησε δύναμη στους γλουτούς κι έτσι στάθηκε όρθιο. Το ελληνικό είδος θα εκλείψει γιατί έκτοτε ο καθένας κοιτά μόνο τον γλουτό του...

Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2009

Constantine


Aποτάξου τον Σαμαρά και συντάξου μετά της Ντόρας, αναφωνεί ο ήρωας στην παραπάνω σκηνη.
Ο Constantine, μετά από μια παραλίγο πολιτική αυτοκτονία στα νεανικά του χρόνια, επιδιώκει την εξιλέωση μέσω ενός μοναδικού χαρίσματος που διαθέτει να βλέπει αποστάτες και πολιτικά διαόλια και να τους στέλνει στον αγύριστο.Στην ταινία, βοηθά την κόρη του Ντόρα να διαλευκάνει την υπόθεση του χαμένου πολιτικού αδερφού της Αβραμό, ο οποίος εξαφανίζεται από την κούρσα της διαδοχής. Υπαίτιος είναι το κακό πνεύμα Σάμαν-ρα, το οποίο και εξορκίζει ο ήρωάς μας με σκοπό να το στείλει από κει που ρθε

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009

Ντόρα είναι, θα περάσει...


Τι κοινό έχει άραγε η νέα δημοκρατία με το ουράνιο τόξο? (αυτό που δείχνει τον κρυμένο θησαυρό, όχι την τρομοκρατική οργάνωση, ούτε το φιλοσκοπιανό κόμα)
1.Επανεμφανίστηκε αφού γίναν όλα γης μαδιάμ
2.Προηγήθηκε μαζική βροχόπτωση-φτύσιμο
3.Υπάρχει μια δεύτερη απομίμηση δεξιότερα, μικρότερης έντασης
4.Τα όρια εκατέρωθεν δεν είναι σαφή
5.Ο κρυμένος θησαυρός έχει κάνει φτερά
6.Μετά την αναμπουμπούλα, πρασίνισε ο τόπος
7.Στα δεξιά, η Κυριακή είναι ακόμα συννεφιασμένη
8.Υπάρχει σαφής βάση και ακαθόριστη κορυφή
9.Αργά ή γρήγορα θα το ξαναδούμε μπροστά μας
Ντόρα είναι, θα περάσει....

Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2009

50 είδη μοναξιάς


1.Θεϊκή μοναξιά: εν αρχή ήν ο Λόγος (χωρίς αντίλογο).
2.Μοναξιά Εσκιμώου: δε υπάρχει ψυχή γύρω επί 10 χρόνια.Με το που δεις γκόμενα, την πηδάς, την παντρεύεσαι και φτιάχνεις ιγκλού επί τόπου.
3.Η μοναξιά του ερημίτη: παρέα με το Σιμούν και τον Χαμσίν.Ο πιο μεγάλος φίλος σου είναι ο κροταλίας, ο πιο μικρός φίλος σου είναι η ψείρα σου.Το είδος αυτό τείνει να εκλείψει.
4.Η μοναξιά του ναυαγού: τα μαύρα μάτια της μαϊμούς, όταν σε βλέπουν σε ζαλίζουνε...
5.Η μοναξιά του Ταρζάν/Μόγλη: περιμένεις μέχρι τα 80 να βγάλεις κι άλλες τρίχες (εξαιρούνται οι κύπριες) για να μοιάσεις τ άλλα ζωάκια
6.Η μοναξιά του Κύκλωπα: κάποιος μαλάκας ξέχασε να φτιάξει το θηλυκό.(οι παλιοί κακοί θεοί)Κάτσε μια ζωή να πήζεις τυρί.
7.Η μοναξιά τύπου θεά Κάλι: προφταίνεις και καταφέρνεις τα πάντα μόνος,θεωρείς τους άλλους περιττούς
8.Η μοναξιά τύπου καρέτα - καρέτα : τα παιδιά σου τα πάτησε μηχανάκι στην παραλιακή και το σόι ψόφησε από πετρελαιοκηλίδα.Και σου μένουν άλλα 200 χρόνια γαμώτο...
9.Μοναξιά τύπου Γκαλαπάγκος: έχεις αλλάξει τόσο πολύ, που έγινες αγνώριστος και ξένος
10.Μοναξιά παρανοϊκού/ψυχασθενούς: αποφεύγεις τους άλλους γιατί θέλουν να σε καθαρίσουν / σε αποφεύγουν οι άλλοι γιατί νομίζουν θα τους καθαρίσεις
11.Μοναξιά του άσχημου: για να σου δώσουν σημασία και να μπεις σε παρέες πρέπει να χεις κερδίσει το νομπελ (με το ανάλογο χρηματικό έπαθλο)
12.Η μοναξιά του oμοφοβικού: αποστρέφεται αυτό που θα θελε να πηδήξει
13.Η μοναξιά του σεξομανούς : προχωρά και δεν κοιτά πίσω.Ο επιθυμητός αριθμός εραστών είναι [ Χ + ο επόμενος]
14.Η μοναξιά του γιατρού : όταν πάψουν να σ έχουν ανάγκη, δε χτυπάει το τηλέφωνο
15.Η μοναξιά του ιδιοφυούς: αποφεύγεις τους ηλίθιους, δλδ όλο τον κόσμο
16.Η μοναξιά του μαμόθρευτου: όταν η μανούλα μπει στη γη, χάνεις τη γη από τα πόδια
17.Η μοναξιά τύπου Παρασκευαϊδη: ο κόσμος χαλάει έξω κι εσύ διαβάζεις νυχθημερόν
18.Η μοναξιά τύπου Καραμανλή: εκεί που σε άρμεγαν σαν κατσίκα, σου αλλάζουν φύλο και σε κάνουν τράγο, αποδιοπομπαίο.
19.Η μοναξιά του νεόπλουτου: όλοι έχουν βάλει σκοπό να σου φάν τα φράγκα
20.Η μοναξιά του μαλάκα: υπάρχει ένας λανθάνων χρόνος συντροφιάς, μέχρι να σε πάρουν χαμπάρι
21.Η μοναξιά του βρωμιάρη, με εξαίρεση τις περιόδους έξαρσης ρινίτιδας.
22.Η μοναξιά του περιπτερά. όταν μπροστά γίνονται έργα του μετρό.
24.Η μοναξιά του κερατά/χωρισμένου. Αμ δε που θα γυρίσει...
25.Η μοναξιά του top model/νάρκισσου. Άντε να βρεις γκόμενο με καλύτερες αναλογίες.Και τι θράσσος τα μπάζα να κοιτούν...
26.Η μοναξιά του γκρινιάρη. Δε σ αντέχει ούτε η μάνα σου
27.Η μοναξιά του αλκοολικού: αυτοί οι 3 που στέκονται πάντα δίπλα σου είναι η κολώνα της ΔΕΗ
28.Η μοναξιά του νεκροθαύτη: είναι ο τελευταίος κάτοικος του χωριού του...
29.Η μοναξιά του сhat: την επόμενη μέρα δε θυμούνται ούτε τ όνομά σου.Μιλάνε με τις ώρες αλλά δε σε συναντούν παρόλο που μένουν 1000 μέτρα μακρυά........
30.Η μοναξιά του κουμουνιστή: είναι λάθος που γεννήθηκες στη Μάνη
31.Η μοναξιά του έντιμου εφοριακού: παρόλο που τους αύξησες το 'μέρισμα' ,είσαι το μαύρο πρόβατο
32. Μοναξιά τύπου 'Τίμων ο μισάνθρωπος' : τα χεις πάρει στο κρανίο με όλους και τους κυνηγάς με τις πέτρες
33.Μοναξιά της γεροντοκόρης: έχουν χαθεί στα χέρια της 3 γενιές γάτες
34.Μοναξιά της πεθεράς: προτιμά μέχρι εσχάτων ν ανοίγει φύλλο στο χωριό, παρά το στόμα της στη νύφη της στην πόλη
35.Η μοναξιά του δημοσίου υπαλλήλου: αυτός δεν είναι μόνος, έτσι νομίζει...
36.Η μοναξιά του γριππιασμένου: παροδικό φαινόμενο, κοινωνικά ωφέλιμο
37.Η μοναξιά του συνταξιούχου: χάλασε και το τελευταίο ζευγάρι παπούτσια
38.Η μοναξιά του σπασίκλα: μόνος στην αίθουσα, όλοι κάναν κοπάνα
39.Η μοναξιά του φαροφύλακα: λάθος επαγγελματικός προσανατολισμός στα δύσκολα χρόνια της κρίσης
40.Η μοναξιά της Άντζελας: είναι η μόνη φορέας ενός μοναδικού γλωσσικού ιδιώματος
41.Η μοναξιά της Καρυάτιδας: μέχρι να της πάρουν το ταβάνι από το κεφάλι, δεν έχει πατήσει ούτε σ ένα γκαλά....
42.Η μοναξιά του τυφλού: πρόβλημα όταν οι φίλοι είναι κωφάλαλοι ή νεοέλληνες
43.Η μοναξιά της μεγαλούπολης: η ζωή της δυσκίνητης γριάς σταματά εκεί που τελειώνει το πεζοδρόμιο
44.Η μοναξιά του πεύκου, του αττικού...
45.Η μοναξιά της γαλαζοπαπαδίτσας: όλοι αγνοούν την ύπαρξή της
46.Η μοναξιά του Μητσοτάκη: έχει θάψει κι όσους πήγαιναν νηπιαγωγείο, όταν αυτός ήταν πρωτοετής φοιτητής
47.Η μοναξιά του θεσσαλονικιού στην Αθήνα: ποτέ δεν τρώει αυτό που παραγγέλνει
48.Η μοναξιά της κορυφής, μέχρι να πέσεις
49.Η μοναξιά της φυλακής. Μέχρι να ξαναμπείς
50.Η μοναξιά χωρίς λόγο...ίσως επειδή σου τα χουν κάνει αερόστατο

Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2009

H Nτορανιάν και οι 3 νουδουλοφύλακες


Η μικρή Ντορανιάν ξεκινάει με την ευχή του πατερούλη της για την αρχηγεία της Ν.Δ. Στο δρόμο της συναντά και μονομαχεί με τους 3 νουδουλοφύλακες, τον Αβραμόρθο, τον Σαμάρθω και τον Ψωμιάραμη και από τότε γίνονται αχώριστοι εχθροί.Το μακελειό αποτρέπεται χάρη στην παρέμβαση του καρδινάλιου Σιουφιλιέ...

Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2009

Ψυχή βαθειά


Γιατί έβρισκα τόσο συχνά μεταλλικά θραύσματα σε ακτινογραφίες θώρακα ηλικιωμένων?
Γιατί τόσα παλιά κατάγματα πλευρών και άκρων?
Γιατί τόσα γενεαλογικά δέντρα ξεκληρισμένα στο ιστορικό τους?
Γιατί τόσα ανατριχιαστικά παρόμοια προθανάτια παραληρήματα με καλπασμούς αλόγων και εκρήξεις?
Γιατί υπάρχουν σημάδια από σφαίρες στις πέτρες του πατρικού σπιτιού?
Γιατί στην κηδεία του μπάρμπα μου είχε τον πράσινο μπερέ στο προσκέφαλο και οι μισοί γέροντες να κλαίνε κι οι άλλοι μισοί να αγαλιάζουν?
Γιατί πήγαμε εκδρομή το 83 στο Βίτσι και γιατί τα λεοφωρεία είχαν τις αφίσες από ένα όμορφο ζευγαράκι?
Γιατί ο παπούς μου δεν καταλάβαινε τη γλώσσα στη Σκοπιά Φλώρινας?
Γιατί η θειά μου στα 12 της έτρεχε με το ζόρι με τ άλογο στο βουνό?
Γιατί μας μάθαν 100 φορές για την πόλη - κράτος και ποτέ για τον εμφύλιο?
Αν νομίζεις πάντως πως ο Αντίχριστος είναι σκληρή ταινία, μάλλον δεν εχεις ακούσει ιστορίες από τον εμφύλιο...
Για την ταινία δεν ξέρω να σου πω...

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2009

The (free) fall


Tα τελευταία 6 χρόνια ανέλαβε σοβαρές ευθύνες, δυσανάλογες για την ηλικία του. Τον τελευταίο χρόνο η συσσώρευση προβλημάτων τον έφερε σε αδιέξοδο και αδράνεια. Βιάστηκε να πάει για τις εκλογές. Του πετάχτηκε ένας άσχετος από τα Αριστερά με συνέπεια μια φοβερή πτώση. Πολύ χαίρομαι που ο πολυαγαπημένος και κολασμένα όμορφος ξάδερφός μου είναι εντελώς καλά, καθότι αναντικατάστατος, σε αντίθεση με κάποιον άλλο που φαγε τα μούτρα του την ίδια μέρα κι αντικαταστάθηκε άμεσα...

Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2009

Τις 100 πρώτες μέρες να φοβάσαι...

α. Πάταξη της διαφθοράς

β. Παραδειγματική τιμωρία για τα σκάνδαλα

γ. Ανασύσταση του συστήματος υγείας

δ. Περικοπή της σπατάλης στο δημόσιο

ε. κι εξεύρεση οικολογικών λύσεων...

Παρεπιπτόντως, μια γριά στα πρόθυρα υπερκαπνικού κώματος παραλίγο να μου το σκάσει από τον αξονικό, για να ψηφίσει ,λέει, Καραμανλή.100% η συσπείρωση στη Ν.Δ....

Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009

Over the rainbow


My dream
is to fly (you)
over the rainbow
so high...

Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2009

I dont love N.Y., i love Berlin!!!!!!!!!!!!!!!!!



















Υπάρχει άραγε πόλη που :
1.Ακούγεται στο κέντρο ένα κορνάρισμα κάθε 3 ώρες?
2.Το ποδήλατο γίνεται τρόπος ζωής κι όχι η ζωή ποδήλατο?
3.Υπάρχει δάσος με άγρια ζωή 200 μέτρα από το κέντρο?
4.Τα ποτάμια είναι ζωτικό μέρος της πόλης κι όχι η αποχέτευσή της?
5.Υπάρχουν πάρκα καθαρά και φιλόξενα?
6.Γίνονται εκδηλώσεις που συμμετέχει όλη η πόλη και χωρίς αγιασμούς, δημάρχους, βουλευτές κλπ?
7.Γίνονται εκλογές και δεν το παίρνεις είδηση?
8.Πιάνονται άντρες χέρι-χέρι στο δρόμο και δε στρίβουν τα διπλανά κεφάλια?
9.Τρως πόρτα στα κλαμπάκια όταν φοράς φίρμες πατόκορφα?
10.Πληρώνονται οι ρακοσυλλέκτες 25 λεπτά το μπουκαλακι?
11.Οι άνθρωποι είναι ευγενικοί, χαμογελαστοί και φιλόξενοι?
12.Οι πολίτες έχουν μάθει από τις μαλακίες των πατέρων τους?
13.Εγινε ομορφότερη μετά τον πόλεμο και όχι το αντίθετο?
Αν υπάρχει, εγώ θα πάω να μείνω κι ας πουλάω μαντίλες για να ζήσω....

Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2009

Οι (κακο)μοιραίοι


Μες στα υπόγεια της Ρηγίλλης,
μες σε καπνούς και σε βρισιές,
(απάνου εστρίγγλιζε ο Τσιτουρίδης)
όλη η παραία πίναμε εψές,
εψές, σαν όλα τα βραδάκια,
να κόψουμε δυο βουλευτάκια.
Σφιγγόταν ο ένας πλάι στον άλλο
στου τηλεπαραθύρου από βραδύς,
ω! πόσο βάσανο μεγάλο
είναι της επανεκλογής!
Οσο κι ο νους αν τυραννιέται
γαλάζια μέρα δε θυμιέται!
(Σπάρτη και Φλώρινα γαλάζα
και βάθος του άσωτου του χρέους,
ω! της Μονής κροκάτη γάζα
ομόλογα της Σοφοκλέους,
λάμπετε-σβήνετε μακριά μας,
χωρίς να γίνετε λεφτά μας!)
Του ενού ο κουμπάρος χρόνια δέκα
διαπλοκής - ίδιο στοιχιό,
και του Μαγγίνα η γυναίκα
στο σπίτι λιώνει στο νοικοκυριό,(φύγαν οι πακιστανοί)
του Έβερτ ο γαμπρός στο Γκάζι
κι ο Τσιτουρίδης ανασενάζει.
-Φταίει η μονή Βατοπεδίου!
-Φταίει ο ψηλός που μας μισεί!
-Φταίει το κεφάλι το κακό μας!
-Φταίει πρώτ' απ' όλα το κρασί!
"ποιος φταίει; Ποιος φταίει;... κανένα στόμα
δεν τόβρε και δεν τόπε ακόμα.
Ετσι, στην σκοτεινή Ρηγίλλης
πίνουμε πάντα μας σκυφτοί,
σαν τα σκουλήκια κάθε media
όπου μας εύρει, μας πατεί:
δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα!
προσμένουμε της επανεκλογής to θάμα!

Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2009

Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2009

ODYSSEY (PART 2)


Πως η καρδιά σου θείε του αυτό το αντέχει ακόμα;
μη, μίζες σε λογαριασμούς, στο δεξιό το κόμμα
ο ανιψιός δεν έβαλε κι αυτό πληρώνει ακόμα;
Θείε του, τι σε πλάνεψε κι η πίκρα σου ανάβει;»

Κι θείος αποκρίθηκε ο μετοχοσυλλέχτης:
«Κόρη μου απ’ το στόμα σου χολή έβγαλες τόση,
πως το σεμνό, τον ξέχασα, Κωστάκη, και το δέχτης,
τι ο πρώτος είναι στο φαί και γκάφα όση όση

και έχει και τους βουλευτές, σκάνδαλα πλημμυρίσει.
Ο Μητσοτάκης μοναχά, τυφλό έχει ένα μένος
γι αυτόνε, που του γιόκα του το μάτι έχει γυρίσει
του γιού του Κυριάκου βουλευτή, πρώτον σ’αυτό το γένος.

Η Μαρίκα τον εγέννησε, πλούσια θυγατέρα
του Γιαννούκου που ’ναι άξιος, άρχοντας πελαγίσος,
και στην κομαντατούρ την έσμιξε ο Κωσταντής μια μέρα,
ε! από τότε ο αειθαλής τον κυνηγά με μίσος

στις εκλογές τον Κώστα τον τραβά, χωρίς να τον τελειώνει.
Αλλά οι δεξιοί όλοι μαζί ας βρούμε κάποια λύση,
ο Μητσοτάκης κάποτε θα πάψει να θυμώνει
πώς να τα βάλει με όλους μας και πώς να μας νικήσει

κι ούτε θα θέλει απέναντι όλους μας να μας έχει.
Τότε η Πετραλιά η υπουργόλουστη με λόγια αλλάζει ρότα:
«Καραμανλή, του Κώστα θειέ, έτσι αν πάλι έχει
και στους νηφάλιους βουλευτές αυτό αρέσει πρώτα,

ο σεμνοταπεινός Κωστής στο κόμμα να γυρίσει,
το Βύρων με τη μηχανή ας στείλουμε, που ξέρει
της Θεοδώρας την οδό, πετώντας να μιλήσει,
την γνώμη μας στην υπουργό ευθής να μεταφέρει:

Πως ο Κωστάκης με βουλή τρελών, θα επιστρέψει.
Φεύγω ,για της Ρηγίλλης την οδό, στα κεντρικά γραφεία,
να τους γκαρδιώσω ,να τους πω το κόμμα τους θα στρέψει
στους άχρηστους τους δεξιούς, να μαζευτούνε όλοι

μην και τα σκάνδαλα χαθούν, πριν ανοιχτούν οι κάλπες,
που ΔΕΚΟ και αποθεματικά, τα έχουν αφανίσει,
στης Αττικής νά ’βγει τα εξοχικά κι αργότερα στις βίλες
και στου Μαγγίνα το γιαπι, Ινδούς θε να ρωτήσει

το όνομά του αθάνατο στον κόσμο πια να μείνει».
Αυτά είπε και τα prada της θα σκύψει για να δέσει
που χρυσοποίκιλτα την παν, στων υπουργών τις σκάλες,
στις άκριες κάθε σουαρέ, σ όποιου θεάτρου θέση,

και τη luiss vuitton άρπαξε, που και στις δεξιώσεις
με το λουρί το επίχρυσο , βαρειά άμα τη σέρνει
σπέρνει μεγάλο πανικό στους κλέφτες, κι εντυπώσεις,
η κόρη –μες στη ΓΣΕΕ- κάθε φορά τη φέρνει.

Ροβόλησε από του θειού τα ύψη και τα φώτα
και στη Ρηγίλλης στάθηκε, στου Κωσταντή τα μέρη
στο πρώτο της νουδού σκαλί, ολόρθη μπρος στην πόρτα
κραδαίνοντας επίχρυση luiss vuitton στο χέρι

ίδια και απαράλλαχτη ,του Έβερτ του λεβέντη,
κι αντίκρυσε κλητήρες, τα dvd να βάζουν στα συρτάρια,
στα χέρια ομόλογα βαστούν, στο ξέφρενό τους γλέντι
εμβόλια να κουβαλούν του κόμματος θρεφτάρια

που είχαν κλέψει μόνοι τους, κι οι κράχτες κι οι βοηθοί τους
μισοί, το βασικό το μέτοχο κερνούσαν καπουτσίνο
κι οι άλλοι μισοί, στις τράπεζες ξεπλέναν το πουγγί τους,
τη δε τη μυριοκάψαλη Πάρνηθα, έγραφαν στο Καζίνο.

Πρώτος ο δικαστής Ζορμπάς απ τη γωνιά τη βλέπει
σκεφτόμενος, με την καρδιά, βαριά-βαριά και μαύρη,
μες στο μυαλό του ο άχρηστος , που να ’ναι, και αν πρέπει
να πάει να ξεκουμπιστεί, χαρά ο τόπος νάβρει

και την υπόθεση ξανά, στα χέρια του να έχει.
Αυτές οι σκέψεις μες στο νου φέρνανε γύρω τώρα
καθώς την Πετραλιά κοιτά και προς την πόρτα τρέχει
γιατί του έρχεται βαρύ να στέκει ξένος ώρα.

Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2009

ODYSSEY



ΡΑΨΩΔΙΑ Α!

Για το σεμνό τον άνδρα, Γιώργο πες τα μας, που μόλις
της Ελλάδας πήρε το διεφθαρμένο κάστρο, ανεμοδάρθη,
κι ανθρώπων άκουσε πολλών τις χριστοπαναγίες
κι έπαθε πλήθος συμφορές στου κόματος τα βάθη,

ζητώντας στην πατρίδα τους, άβλαβους να ψηφίσουν
τους βουλευτές, μα ούτε κι αυτό μπόρεσε,κι ας είχε πάθος,
γιατί είχαν κρίματα πολλά, έχοντας αφανίσει
της Αττικής τα πράσινα τα δάση, που ήταν λάθος,

κι αυτή της επανεκλογής, σωστά, τους στέρεψε τη μέρα.
Γιε της Μάργκαρετ, πες τα μου, στο νου σου όπως τά χεις.
Φύγαν στο σπίτι όσοι τους του Σκάνδαλου τη μαχαίρα
απέφυγαν, στα βατοπεδινά και στον αχό της Siemens

και μόνο αυτόν που έκαψε χλωρίδα και πανίδα
ζητώντας τον για θύμα της, στα γκάλοπ είχε ρίξει
και τον κρατούσε, η Ντόροθι, κόρη γκαντεμοφρύδα ,
ωσότου είπαν οι βουλευτές, ο πόνος του να λήξει,

και στη νουδού που έφτασε, ο άντρας, μες στο κόμμα
τα πάθια του δεν τέλεψαν κι εκράτει ο αγώνας
με τους δικούς του, μα οι βουλευτές, τον λυπηθήκαν όλοι
εκτός ενός, που χόλωσε, κι ήταν ο Mητσοτάκης

Αυτός αρνιέται, ο ταπεινός Κωστάκης, να γυρίσει.
Βρισκότανε στους Κρητικούς, της γκαντεμιάς ο ρέκτης
που χωριστά ψηφίζουνε κι αυτοί, είναι οι μισοί στη δεξιά,
οι άλλοι στην αριστερά, κι ήταν εκεί σαν δέκτης

θυσίας, δέκα βουλευτών, φορώντας τον μανδύα
του αποστάτη, και γλένταγε. Μα των βουλευτών τ ασκέρι
στις κάμαρες συνάχτηκε του θείου Αχιλλέα,
θείου υπουργών και βουλευτών, κι ακούν να μεταφέρει

σκέψεις που κάνει. Κι αρχινά, ενώ στον νου του πλέει
ο Γέροντας, που χάθηκε απ’ την αποστασία
του Κώστα άνδρα κρητικού, κι αρχίζει να τους λέει:
«Αχ των μικρομεσαίων τη γενιά, βουλευτές, ο καθένας, δες τη,

πόσο άδικα μας κρίνουνε για τα δικά τους λάθη,
λέγοντας για ευθύνες μας, στο άστοχό τους βήμα
ενώ είναι αυτοί υπεύθυνοι για τα δικά τους πάθη,
κι όσα τους φέρνει η μοίρα τους. Να! Του θείου του το κρίμα

που έδιωξε το βασιλιά, κι ο αποστάτης
τον ανιψιό του έριξε, εκδίκηση να πάρει
κι ας ήξερε απ’ τον Γέροντα, πως θα ’ναι μέγα δράμα,
να μην το κάμει, ειδ’ αλλιώς θα πάρει άγρια βάρη.

Να μην τον ρίξει του είπαμε, ο γδικιωμός φυλάει
απ’ του Γιωργάκη το σπαθί, μεγάλος αν γυρίσει,
του το ’πε ο Λούληςς, μα ο Κωστής, ούτε τον αγροικάει
δεν άκουσε, και έφτασε στου τέλους του την δύση»

Τότε η φωνή της Πετραλιάς, μελίρρυτη ακούστει:
«Κύρη μας, πρώτε βουλευτή, γόνε τρανέ στα Σέρρας,
εκείνου αυτά του πρέπανε, και τον χαμό του λούστει,
κι όμοια όποιος πράξει, ας χαθεί στο πλήρωμα του χρόνου

εγώ όμως πνίγομαι πολύ, για του Κωστή το δάκρυ
που τυραννιέται μακριά, και ο καημός τον πλήττει
σε μέρος σκανδαλόζωστο στου έδρανου την άκρη
σε κόμα διαπλεκόμενο, που έχει ψυγεία siemens,

η κόρη τ άτιμου γκαντέμη, που στου υπουργείου τους δρόμους
έγγραφα χάνει, που στα δυό λαος-νδ χωρίζουν,
στέκεται ολομόναχος και του βαστά στους ώμους,
ετούτου η κόρη τον κρατά με λόγια που ζαλίζουν,

με λόγια ακριβοθώρητα θέλει να τον πλανέψει
η ακριβή εξουσία του απ’ το μυαλό να σβήσει
μα εκείνος λέει απ’ τη βουλή ,τίμιο ν’ αγναντέψει
κι άλλη offsore μην ξαναδει, κι ύστερα ας ξεψυχήσει.

Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2009

Σάββατο 29 Αυγούστου 2009

Put the blame on tree boy, put the blame on tree...


Mακρυνός απόγονος της Πυθείας και νυν κυβερνητικός εκπρόσωπος. Οι πρόγονοί του αποπέμφθηκαν από τους Δελφούς, διότι βάλανε τα φύλλα δάφνης στις φακές. Έκτοτε, αντί να μασά φύλλα, μασά τα λόγια του.Αν κάποιος του βάλει στουπί στον κώλο και τον λαμπαδιάσει, δε θα φταίει, διότο ο κ. Αντώναρος είναι έυφλεκτος.
Άρες, μάρες, κουκουνάρες...

Δευτέρα 24 Αυγούστου 2009

Μένουμε Ελλάδα


Μένουμε Ελλάδα, κατά το σλόγκαν της τουριστικής προπαγάνδας. Στο σταυροδρόμι των ηπείρων. Εκεί που χρόνια παλιότερα μας άφησαν να ρυθμίζουμε μόνοι μας τα φανάρια. Και δεν έμεινε γριά χωρίς κάταγμα, παπάκι χωρίς πτώση, ΙΧ χωρίς λακούβα. Γιατί, ως γνωστόν, τα μεγαλύτερα ατυχήματα στις διασταυρώσεις συμβαίνουν.Πολύ περισσότερο όταν ο τροχονόμος μπήκε με μέσο, είναι κοπανατζής, κάνει τα στραβά μάτια,την πέφτει στις γκόμενες, δουλεύει το βράδυ νταβατζής για να ζήσει την καημένη τη μάνα του.
Τον τροχονόμο τον έτρωγε η μιζέρια. 'Ενα μήνα άδεια κάθε καλοκαίρι, αλλά τον τρώγαν οι δρόμοι πέρα δώθε στη Νέα Μάκρη και στη Λούτσα, που ίσα που προλάβαινε να ρίξει και καμιά π...τσα κάτω από το πεύκο. Από το νταβατζιλίκι, με τα χρόνια μάζεψε ένα σεβαστό ποσό, που το φυλούσε ο νόμιμος τοκογλύφος της γειτονιάς. ο κ. Egnatios Marfinidis. O μπατζανάκης του, τέως γιδοβοσκός και νυν αντιδήμαρχος, αφουγκράστηκε τον πόνο του και του πούλησε ένα οικοπεδάκι, για να χει να στρώνει τον κώλο του - και της καλής του- τα καλοκαίρια. Ήταν βέβαια μακρυά από τη θάλασσα, αλλά ήταν δίπλα στο δάσος, εκεί που όλη η πλέμπα της πρωτεύουσας έχτιζε την παράγκα της. Σε λίγα χρόνια θα γινόταν νόμιμο. Και σβήσε από δω κι από κει τις κλήσεις του δασάρχη, του υπεύθυνου της πολεοδομίας, του δημάρχου, το όνειρο έγινε πραγματικότητα.Και ήρθε και το ρεύμα, ήρθε και το νερό, αλλά δώστου πρόστιμα που ήταν οικοπεδοφάγος, που χε το θράσσος να θέλει ρεύμα, που χτισε 2 ορόφους παραπάνω, που κοψε τα πουρνάρια για να περνάει το τζιπάκι.Εν τέλει του βγήκε ο κούκος αηδόνι.Αλλά είχε την ικανοποίηση που πήρε μισό στρέμμα με πουρνάρια και το κανε παράδεισο, όπως έλεγε κι ένας μητροπολίτης που μου θυμίζει τζατζίκι(Άνιθος, νομίζω......)
Με τα χρόνια η γειτονιά μεγάλωσε τόσο, ώστε όλοι πλέον μπορούσαν να συναντηθούν στον εξωραϊστκό σύλλογο 'οι φίλοι του δάσους' , όπου γινόταν το αδιαχώρητο.
Εκεί που η ζωή κυλούσε όμορφα, μια καλοκαιρινή νύχτα ακούστηκε η αυτόματη υπερσύγχρονη καμπάνα της νεόδμητης εκκλησίας της 'Μεταμόρφωσης' (του δάσους σε οικόπεδα). Φλόγες τύλιξαν τα σπίτια, που χαν γίνει πλέον βίλες, οι δε κάτοικοι ξεγλιστρούσαν από τις φλόγες ευτυχώς με την ίδια ευκολία που ξεγλιστρούσαν κι από το νόμο. Έτσι, με μεγάλη δυστυχία γύρισαν στα σπίτια τους και στις δουλειές στην πόλη. Κάτι άλλοι δυστυχείς τρέχαν να σώσουν τα μαντριά, τα κτήματα, τις μανάδες τους. Αυτοί δεν είχαν ψηφίσει το μπαντζανάκη, είχαν τα οικόπεδα από τους παπούδες τους.Τους το χε πει όμως ο βουλευτής, ότι το μέρος θα αξιοποιηθεί, θα γίνει αγνώριστο, όπως και έγινε.Κι έτρεχε ο νομάρχης, ο δασάρχης, ο πολεοδόμος, ο εφοριακός να καταγγείλουν τον εμπρηστή.Και πάνω από τα κεφάλια τους με πολεμικό ελικόπτερο κι ένα πακέτο μυξομάντηλα πετούσε ο καταλληλότερος και φώναζε 'ψυχραιμία, δίπλα είναι η θάλασσα' κι ότι προέχουν οι ανθρώπινες ζωές.Αυτές που τα επόμενα χρόνια δε θα χουν κανένα από τα 2 πνευμόνια τους...

Κατάθλιψη με πιάνει με τις πυρκαγιές. Όποτε βλέπω δάσος, αισθάνομαι όπως και με τους ασθενείς μου στο ογκολογικό.(Θα τον ξαναδώ άραγε του χρόνου?)
Ξεκίνησε και η άδεια, με την πρώτη μερα ως συνήθως για δουλειές.
Η μηχανή του αυτοκινήτου, όπως και η κρατική, έχει πρόβλημα. Μίζα θα θέλει...
Γενικά είναι ωραίο θέαμα να βλέπεις πολλούς να ξύνουν τ αρχίδια τους.Αρκεί να μην είναι οι υπάλληλοι της τράπεζας...
Κι αυτά τα αστικά τραγωδία.Ολόκληρο λύκειο να κουβαλάνε μαζί με μια γριά, η γριά θα κάτσει δίπλα μου.Ίσως είναι το αρχέγονο ένστικτο της επιβίωσης ,που την ωθεί να κάτσει δίπλα σε γιατρό...Η σημερινή είχε και αρρύθμιστο ακουστικό.Με κάθε κουδούνι σηκωνόταν η τρίχα απ΄το πηγούνι κάγκελο και τιναζόταν σαν από ηλεκτροσόκ.Της φύγαν και τα ροδάκινα στη στροφή.30 άτομα κυνηγούσαν τα ροδάκινα της γραίας.Σκληρά ροδάκινα, ούτε με μασέλα από μασίφ ατσάλι δεν κόβονταν, φαντάζομαι.Κατέβηκε και σε λάθος στάση. Ας ρυθμίσει επιτέλους κάποιος τα αισθητήρια της γριάς, είμαι σε άδεια...

Κυριακή 23 Αυγούστου 2009

Οι 10 πληγές


Οι δέκα πληγές, με τις οποίες ο Θεός της γκαντεμιάς έπληξε τον καταλληλότερο, γιατί δεν επέτρεψε την ελέυθερη λατρεία της κορούλας του, ήταν οι εξής:

Το ρευστό του προϋπολογισμού μετατράπηκε σε τραπεζική ενίσχυση, με αποτέλεσμα να ψοφήσουν τα πλάσματα που ζούσαν απ' αυτόν και να υπάρχει έλλειψη ρευστού
Μετανάστες κάλυψαν όλη την επικράτεια της Ελλάδας, μπαίνοντας στα σπίτια των ανθρώπων
Ο αέρας της Αθήνας και τα κινητά γέμισαν κοριούς, παρενοχλώντας υπουργούς και βουλευτές
Σμήνη από εφοριακούς εισέβαλλαν σε κάθε κατοικία των Αθηναίων, σε σημείο που, όπως αναφέρει η αφήγηση, «η περιουσία καταστράφηκε από τις εφορίες»
Βαριά σκανδαλολογία έπληξε όλα τα κόμματα των Ελλήνων, ώστε «κάθε είδους δικαστές της Ελλάδας άρχισαν να σφυρούν (αδιάφορα)»
Άνθρωποι και ζώα κόλλησαν γρίππη
Έπεσε βροχή από φόρους, σαν 'πολύ βαρύ χαλάζι, που όμοιό του δεν είχε πέσει ποτέ στην Ελλάδα μέχρι τότε', τσακίζοντας συντάξεις, μισθούς κι ακίνητα
Σκοτείνιασε ο ουρανός της Αθήνας από καπνούς φωτιάς, η οποία κατέκαψε τη βλάστηση και τους καρπούς που είχαν απομείνει από την πληγή του χαλαζιου
Για τρεις μήνες πυκνό σκοτάδι σκέπασε το σκάνσαλο της siemens, σκοτάδι που 'μπορούσε κανείς να το ψηλαφίσει' σαν να επρόκειτο για πολύ πυκνή ομίχλη
Πατάχτηκαν με απόλυση όλοι οι πρωτοδιοριζόμενοι συμβασιούχοι γιοι των Ελλήνων —περιλαμβανομένου και του γιου του Τσιτουρίδη— καθώς και τα πρωτότοκα των υιών τους, πράγμα που προκάλεσε ανείπωτο θρήνο .......

Τετάρτη 19 Αυγούστου 2009

Summer of loneliness


χωρίς προοπτική...

να σου γυρνάνε την πλάτη

σ΄ένα κόσμο στάσιμο

σ΄ένα κόσμο όμορφο
Κάθε φέτος και χειρότερα.Υπομονή.............